0+0+0+0+0+0+0
La lengo prouvençalo
Discours
Sainte Estelle de Sceaux
25 de mai 1884
Sainte Estelle de Sceaux
25 de mai 1884
I’a vuei quatre cènts an que la Prouvènço, aguènt bandi soun noum dins tóuti lis auvàri de la Chivalarié e dóu Parage, e aguènt abena, dins l’ardour de sa vido, li quatre dinastìo de si rèi; i’a quatre cènts an vuei que la Prouvènço independènto libramen s’es dounado à la nacioun franceso.
Dins l’istòri, Messiés, vesèn que trop d’estrassaduro, de raço chapoutado, e de pàuri prouvinço que lis an desmamado, despatriado maugrat éli; e de-segur es un grand fa, un remarcable evenimen, quand rescountran un pople jouine, gai, mèstre d’éu, que, poudènt resta libre, vèn s’uni pèr amour au pople que ié plais.
Acò-d’aqui, ounour à-n-elo! s’es vist que pèr la Franço, pèr l’amistouso e douço Franço! E en memòri d’acò bèu, nous-àutri li felibre, sian vengu, trefouli, faire fèsto à Paris emé nosto jouvènço, emé noste soulèu, emé nòsti cansoun e noste tambourin.
Dounc i’a quatre cènts an, lis Estat-Generau de la vièio Prouvènço diguèron à la Franço: “Lou païs de Prouvènço, emé sa mar d’azur, emé sis Aup e si planuro, voulountous e counsènt, à tu s’unis, o Franço! noun coume un acessòri que vai au principau, mai coume un principau à-n-un autre principau: valènt-à-dire, que gardaren nòsti franqueso, nòsti coustumo e nosto lengo.”
Messiés, vaqui lou pache qu’es escri dins l’istòri, lou pache digne e fièr que fuguè counvengu entre Franço & Prouvènço, e nous-àutri, li fiéu d’aquéli que pachèron, recouneissèn que nòsti paire faguèron obro de sagesso, e sabèn que li vièi an tengu sa paraulo, e juran que li jouine la tendran longo-mai!
E d’abord que fidèu, e d’abord que leiau avèn garda nosto paraulo, aurian-ti pas lou dre de garda nosto lengo?
Dins l’istòri, Messiés, vesèn que trop d’estrassaduro, de raço chapoutado, e de pàuri prouvinço que lis an desmamado, despatriado maugrat éli; e de-segur es un grand fa, un remarcable evenimen, quand rescountran un pople jouine, gai, mèstre d’éu, que, poudènt resta libre, vèn s’uni pèr amour au pople que ié plais.
Acò-d’aqui, ounour à-n-elo! s’es vist que pèr la Franço, pèr l’amistouso e douço Franço! E en memòri d’acò bèu, nous-àutri li felibre, sian vengu, trefouli, faire fèsto à Paris emé nosto jouvènço, emé noste soulèu, emé nòsti cansoun e noste tambourin.
Dounc i’a quatre cènts an, lis Estat-Generau de la vièio Prouvènço diguèron à la Franço: “Lou païs de Prouvènço, emé sa mar d’azur, emé sis Aup e si planuro, voulountous e counsènt, à tu s’unis, o Franço! noun coume un acessòri que vai au principau, mai coume un principau à-n-un autre principau: valènt-à-dire, que gardaren nòsti franqueso, nòsti coustumo e nosto lengo.”
Messiés, vaqui lou pache qu’es escri dins l’istòri, lou pache digne e fièr que fuguè counvengu entre Franço & Prouvènço, e nous-àutri, li fiéu d’aquéli que pachèron, recouneissèn que nòsti paire faguèron obro de sagesso, e sabèn que li vièi an tengu sa paraulo, e juran que li jouine la tendran longo-mai!
E d’abord que fidèu, e d’abord que leiau avèn garda nosto paraulo, aurian-ti pas lou dre de garda nosto lengo?
F. Mistral
.
.
Aucun commentaire:
Enregistrer un commentaire