.
Esperit de la Terro
S'ère vengu dóu tèms que li raço pacano
Batien touto la terro en butant si troupèu
E que, rèn qu'emé si bastoun e si mantèu,
Eron mestresso dis auturo e de la plano ;
Se lis estello o la sentido dóu bestiau
M'aguèsson, un bèu jour, adu dins lis engano,
Aqui, auriéu planta moun tibanèu de lano
E tra sus lou sablas la pèiro dóu fougau.
E libre, apassiouna pèr la mar e lis astre,
Amourous de la gardo e mèstre di saline,
En menant moun asé, lou bastoun à la man,
Auriéu viscu cènt an coume vivien li pastre.
*+*
S'ère vengu dóu tèms que, pèr èstre quaucun,
N'i avié proun d'èstre un ome e d'ama soun terraire,
Me sariéu fa basti, liuen de tout, pèr li Fraire,
Un grand castèu de pèiro en rivo di palun.
Lou matin, en vesènt lusi la mar poumpouso,
Auriéu durbi ma porto au boufe dóu vènt-larg,
De- èspre, la voues di troubaire e di jougla
M'aurié canta lou bèu mé li causo amourouso.
Troubaire e cavalié, mai libre Prouvènçau,
Afeciouna pèr lou bèn-dire e la bouvino,
Toustèms auriéu mescla dins moun amo latino
Li pouèmo di pastre e di libre gregau.
*+*
Mai siéu vengu d'un tèms que se respèton gaire
La liberta di pastre e li trobo di vièi;
Sèmpre gibla sout la jougato de la lèi,
Li jouvènt an quita la jargo ené l'aiaire.
Amo de nòsti vièi enclauso dins sis os,
Esperit de la terro ounte dormon li raço,
Pèr nous autre, t'a mai bandi foro dóu cros
La forço dóu soulèu e la voues de l'aurasso.
Vaqui perqué dins lou reiaume de la sau,
Vira de-vers la mar espère ta vengudo,
Pèr te mies apara, pèr te presta d'ajudo,
Me siéu fa gardo-bèstio e cante prouvençau.
*+*+*+*
Aubo d'Estiéu
A la primo-aubo, estènt vengu pèr arramba,
En batènt lou païs au pas de si mounturo,
Li gardian an mena li bèstio sus l'auturo,
E tènon, bon matin, li biòu acoussouna.
Un trìo, en espinchant, quiha dre sus sa sello,
Lou capèu sus lis iue, pèr s'apara dóu jour,
Que la som i'enlourdis encaro li parpello,
Aquelo aubo d'estiéu, roujo coume uno errour.
Lou baile, soucitous, crido lis ome e reno
En mantenènt 'm'un cop de manche lou simbèu
Dóu pelot que ié fai mena dins lis areno,
En Arle, pèr mouri, si ternen li plus bèu.
E li bèstio, au mitan dóu salanc que s'abraso,
Regardon li gardian, mèstre dóu revoulun,
Buta li biòu, marca d'avanço pèr l'espaso,
En fasènt regiscla l'aigo de la palun.
Esperit de la Terro
S'ère vengu dóu tèms que li raço pacano
Batien touto la terro en butant si troupèu
E que, rèn qu'emé si bastoun e si mantèu,
Eron mestresso dis auturo e de la plano ;
Se lis estello o la sentido dóu bestiau
M'aguèsson, un bèu jour, adu dins lis engano,
Aqui, auriéu planta moun tibanèu de lano
E tra sus lou sablas la pèiro dóu fougau.
E libre, apassiouna pèr la mar e lis astre,
Amourous de la gardo e mèstre di saline,
En menant moun asé, lou bastoun à la man,
Auriéu viscu cènt an coume vivien li pastre.
*+*
S'ère vengu dóu tèms que, pèr èstre quaucun,
N'i avié proun d'èstre un ome e d'ama soun terraire,
Me sariéu fa basti, liuen de tout, pèr li Fraire,
Un grand castèu de pèiro en rivo di palun.
Lou matin, en vesènt lusi la mar poumpouso,
Auriéu durbi ma porto au boufe dóu vènt-larg,
De- èspre, la voues di troubaire e di jougla
M'aurié canta lou bèu mé li causo amourouso.
Troubaire e cavalié, mai libre Prouvènçau,
Afeciouna pèr lou bèn-dire e la bouvino,
Toustèms auriéu mescla dins moun amo latino
Li pouèmo di pastre e di libre gregau.
*+*
Mai siéu vengu d'un tèms que se respèton gaire
La liberta di pastre e li trobo di vièi;
Sèmpre gibla sout la jougato de la lèi,
Li jouvènt an quita la jargo ené l'aiaire.
Amo de nòsti vièi enclauso dins sis os,
Esperit de la terro ounte dormon li raço,
Pèr nous autre, t'a mai bandi foro dóu cros
La forço dóu soulèu e la voues de l'aurasso.
Vaqui perqué dins lou reiaume de la sau,
Vira de-vers la mar espère ta vengudo,
Pèr te mies apara, pèr te presta d'ajudo,
Me siéu fa gardo-bèstio e cante prouvençau.
*+*+*+*
Aubo d'Estiéu
A la primo-aubo, estènt vengu pèr arramba,
En batènt lou païs au pas de si mounturo,
Li gardian an mena li bèstio sus l'auturo,
E tènon, bon matin, li biòu acoussouna.
Un trìo, en espinchant, quiha dre sus sa sello,
Lou capèu sus lis iue, pèr s'apara dóu jour,
Que la som i'enlourdis encaro li parpello,
Aquelo aubo d'estiéu, roujo coume uno errour.
Lou baile, soucitous, crido lis ome e reno
En mantenènt 'm'un cop de manche lou simbèu
Dóu pelot que ié fai mena dins lis areno,
En Arle, pèr mouri, si ternen li plus bèu.
E li bèstio, au mitan dóu salanc que s'abraso,
Regardon li gardian, mèstre dóu revoulun,
Buta li biòu, marca d'avanço pèr l'espaso,
En fasènt regiscla l'aigo de la palun.
Jousé D'Arbaud
Extraits di Cant palustre
.
Extraits di Cant palustre
.
Aucun commentaire:
Enregistrer un commentaire