.
CHAPITRE VI
L’arco de Nouè.
CHAPITRE VI
L’arco de Nouè.
1. Quand lis ome aguèron coumença de coungreia sus terro, e quand aguèron engendra de fiho,
2. Li fiéu de Diéu, vesènt que li fiho dis ome èron poulido, ié venguèron chausi e
prene de mouié.
3. E Diéu diguè: “Moun esperit noun demourara dins l’ome eternamen, pèr-ço- qu’éu es de car: e noun viéura plus que cènt-vint an.”
4. D’aquéli tèms, i’avié sus terro li gigant. Car après que se fuguèron, lis enfant de Diéu, joun emé li fiho dis ome, aquésti enfantèron aquélis oumenas tant famous autre-tèms.
5. Mai Diéu, vesènt que la maliço dis ome èro grando sus la terro, e que lou pensamen
de tout soun cor èro jamai vira que vers lou mau,
6. Éu se repentiguè d’avé fa l’ome sus laterro; e ‘m’ acò, adoulenti au founs dóu cor:
7. “Avalirai, diguè, de la fàci de la terro l’ome qu’aviéu crea, l’ome emai li bestiàri, desempièi lou reptile jusqu’à l’aucèu de l’èr: car me repènte de lis avé fa.”
8. Pamens Nouè atrouvè gràci davans lou Segnour.
9. Veici li generacioun de Nouè: Nouè fuguè ‘n ome juste, e perfetamen juste dins si
generacioun; marchè ‘mé Diéu.
10. E engendrè tres fiéu: Sèm, Cam e Jafèt.
11. E la terro èro gastado davans Diéu, e coumoulo d’iniqueta.
12. E quand Diéu aguè vist que la terro èro gastado, (car touto car avié gasta sa draio sus la terro).
13. Diguè à Nouè: “La fin de touto car es arribado davans iéu: la terro es coumoulado
pèr l’iniqueta dis ome, e iéu li perirai emé la terro.
14. Fai uno arco pèr tu, de bon bos alisca; faras dins l’arco de clastroun, e l’endurras de pego en dedins coume en deforo.
15. E veici coume la faras: aura de long, l’arco, tres cènt couidado, de large cinquanto
couidado, et trento couidado d’aut.
16. Faras à l’arco uno fenèstro, auto d’uno couidado; e la porto de l’arco, la metras au
coustat; pièi ié faras de chambro, e li faras sus tres estage.
17. Iéu vau adurre sus la terro lis aigo de l’endoulible, pèr faire peri touto car ounte,
souto lou cèu, i’a l’alen de la vido: tout ço que i’a sus terro mourira.
18. Establirai ‘mé tu moun alianço: e intraras dins l’arco, tu, ti fiéu, ta mouié, e li mouié de ti fiéu emé tu.
19. E de tóuti li bestiàri n’estremaras dins l’arco un parèu de touto car, pèr que viscon emé tu: mascle e femèu.
20. Dóu voulatun meno pèr meno, e dóu bestiau meno pèr meno, e de tout animau que rebalo la terro, un parèu s’estremara ‘mé tu, pèr que poscon viéure.
21. Prendras dounc emé tu de tóuti li mangiho que podon se manja, e lis empourtaras: e de tu coume d’éli, sara pèr vosto nourrituro.”
22. E ‘m’ acò Nouè faguè tout ço que Diéu ié coumandavo.
.
Aucun commentaire:
Enregistrer un commentaire