BRINDE A NOSTI REIRE
Iéu m’agrado d'aussa moun vèire
A la glòri de nòsti rèire!
Quand chivalié courtés e troubaire en renoum
Dins tout caire dóu mounde an enlusi toun noum.
O Prouvènço! e qu'eici la divo pouësìo,
Coume en aquéu bèu tèms vèn mai teni sesiho,
Vers nòsti segne-grand, resplendènt e beni,
Enauro-te, moun brinde, emé mi souveni!
A la glòri de nòsti rèire
Iéu m’agrado d'aussa moun vèire!
L'esprit d'uno nacioun gisclo de soun parla;
Soulet trachis l'enfant que teto de bon la;
Vèire li fiéu d'acord fai gau e recounforto,
Mai lou respèt di vièi tèn li famiho forto!
E, felibre devot, sian, nàutri, li gardian
De la lèngo dóu brès, dóu culte dis ancian.
A la glòri de nòsti rèire
Iéu m'agrado d'aussa moun vèire!
La preguiero à-n-un sant arribo enjusqu’à Diéu
E s'encour à la mar l'aigo dóu pichot riéu;
Tout s'ajoun s'encadeno e lou sage destrìo
Dins l'amour dóu fougau l'amour de la patrìo;
Tambèn vers lou trelus l'estrambord nous gandis,
Car nosto causo es santo e la Franço aplaudis!
A la glòri de nòsti rèire
Iéu m’agrado d’aussa moun vèire!
L’Art es lou Bèu mounta dins un celèste plan;
L’Artisto es l’amourous à si pèd barbelant;
Lou pouèto es mié-diéu, mai l'obro subre-bello
Es la vierge, es l'espouso, es la maire fidèlo;
Es l’amour que pren rèn e que se douno tout,
Es lou tèmo sèns fin di paire-troubadou!
Tóutis ensèn aussen lou vèire
A la glòri de nòsti rèire!
Bèu e fièr chivalié, venès nous empura!
Troubadou melicous, venès nous ispira,
Que, coume i tèms pagan, li poplo, m'es vejaire,
D’aquesto ouro an besoun de nouvèu batejaire,
E que nautre fuguen li prèire vertudous
Qu’aduson à l'oustau lis enfant óublidous!
A la glòri de nòsti rèire
Tóutis ensèn, turten lou vèire!
Iéu m’agrado d'aussa moun vèire
A la glòri de nòsti rèire!
Quand chivalié courtés e troubaire en renoum
Dins tout caire dóu mounde an enlusi toun noum.
O Prouvènço! e qu'eici la divo pouësìo,
Coume en aquéu bèu tèms vèn mai teni sesiho,
Vers nòsti segne-grand, resplendènt e beni,
Enauro-te, moun brinde, emé mi souveni!
A la glòri de nòsti rèire
Iéu m’agrado d'aussa moun vèire!
L'esprit d'uno nacioun gisclo de soun parla;
Soulet trachis l'enfant que teto de bon la;
Vèire li fiéu d'acord fai gau e recounforto,
Mai lou respèt di vièi tèn li famiho forto!
E, felibre devot, sian, nàutri, li gardian
De la lèngo dóu brès, dóu culte dis ancian.
A la glòri de nòsti rèire
Iéu m'agrado d'aussa moun vèire!
La preguiero à-n-un sant arribo enjusqu’à Diéu
E s'encour à la mar l'aigo dóu pichot riéu;
Tout s'ajoun s'encadeno e lou sage destrìo
Dins l'amour dóu fougau l'amour de la patrìo;
Tambèn vers lou trelus l'estrambord nous gandis,
Car nosto causo es santo e la Franço aplaudis!
A la glòri de nòsti rèire
Iéu m’agrado d’aussa moun vèire!
L’Art es lou Bèu mounta dins un celèste plan;
L’Artisto es l’amourous à si pèd barbelant;
Lou pouèto es mié-diéu, mai l'obro subre-bello
Es la vierge, es l'espouso, es la maire fidèlo;
Es l’amour que pren rèn e que se douno tout,
Es lou tèmo sèns fin di paire-troubadou!
Tóutis ensèn aussen lou vèire
A la glòri de nòsti rèire!
Bèu e fièr chivalié, venès nous empura!
Troubadou melicous, venès nous ispira,
Que, coume i tèms pagan, li poplo, m'es vejaire,
D’aquesto ouro an besoun de nouvèu batejaire,
E que nautre fuguen li prèire vertudous
Qu’aduson à l'oustau lis enfant óublidous!
A la glòri de nòsti rèire
Tóutis ensèn, turten lou vèire!
Aucun commentaire:
Enregistrer un commentaire