mercredi 14 septembre 2011

Peireto Berengier : La Madono d’Utello e lou pastis de Niço

.






La Madono d’Utello e lou pastis de Niço



Proche Niço i’a lou meravihous Santuàri de Nosto-Damo d’Utello. Fai vinto-cinq an que soun reitour, tambèn curat decan de Niço, lou Paire Gil Florini, s’emplego de tout soun gàubi, à fabrica d’aperitiéu requist. N’i’a pamens un qu’avié pas ausa d’assaja. Aro, es fa. A soun pastis, lou « Pastis de Niço ».

Aquesto bevèndo qu’eisistavo bèn avans que lou marsihés bèn couneigu ié baièsse soun noum, es à se multiplica un pau de pertout. Vai ansin que lou Paire Gil Florini, prenguè soun courage e assajè.

Assajè de trouba un pastis equilibra, un pau de regalisso mai pas de trop. Assajè dins li croto dóu presbitèri, tastè li pastis d’un pau pertout, e capitè.

Un bèu jour, aguè la revelacioun, capitè un pastis requist que fabrico, à l’anciano, uno soucieta artisanalo foundado pèr un ancian óurmounié dis Scouts, emé de planto (mai de trento) de la regioun de Castellano e d’espèci. Li tisano de caduno soun pièi mesclado e apoundudo à d’alcol e d’aigo. Lou laisson pausa quàuqui mes ço que lou fai veni clar, naturalamen. Es lou « Pastis de Niço », naturau, manco pas filtra, lou soulet de Franço d’èstre fabrica ansin, à l’anciano.

Mai vous fasèn pas la reclamo pèr d’alcol soulamen pèr vous douna l’envejo de vous gandi vers aquéu Santuàri de la Madono d’Utello que dato dóu siècle IX. D’efèt, es en 850 que d’Espagnòu prés dins uno tempèsto di raro, proche li bouco de Var, faguè lou vot d’auboura un ouratòri à la Vierge, se se n’en tiravon escàpi. La Vierge i’apareiguè, ié moustrè uno mountagno esblèugissènto e la mar s’apasimè. Aubourèron dounc soun Pieloun sus la famouso mountagno. Plus tard, fuguè alarga e i’apoundeguèron uno capello. Marìo moustrè mai àutri miracle. En 1510, pèr eisèmple, la chato dóu sendi de Souspèu, sourdo e mudo, fuguè garido eilamount. Parié pèr lou Comte de Tende, Georges Lascaris, gari d’uno malautié grèvo.

Lou santuàri patiguè di guerro e de la Revoulucioun. Mai li gènt de la mountagno ajudèron remounta soun « Santuàri di Miracle » en 1806.

Pèr festeja li 1000 an de sa foundacioun, aubourèron la clastro. Duberto au debut, fuguè lèu sarrado dins de gròssi paret traucado de fenèstro pichoto.

La visto d’eilamount, unico, es deja un miracle. Di mountagno fin qu’à la mar largo, avès tout lou païs souto lis iue. Se lou vènt ié passo e la fre tambèn, lou soulèu ié manco pas e la naturo ié flouris à ravi. Es d’aquelo visto d’aiours que vèn lou noum. A l’óurigino Uels, es-à-dire « œil ».

La Madono d’Utello vo di Miracle es peréu la Madono dis Estello ! Ié van noumbrous cerca aquésti « estello » que soun pas que de cristallisacioun roucassouso. Mai, chut ! Es d’estello de la Vierge…

De roumavage, n’i’a pèr tóuti li fèsto marialo. Ié poudrés dina e meme resta pèr la niue à l’oustalarié. Bono escourregudo dounc e bon roumavage en bousco d’estello.



Peireto Berengier

.

Aucun commentaire: