Leoun SPARIAT : LA CHAMINEIO - 1898

.



LA CHAMINEIO

de Leoun SPARIAT (1861-1936)

Que siegue en pèiro o bèn en maubre
La chaminèio fai grand gau
Quand subretout à soun fougau
L’ivèr flambejo un bon toç d’aubre,
E que sout lou negre capèu
De la grand chaminèio
Lou brave rèire à la ninèio
Dis de conte tant bèu.

Lou grand parlo di rèi, di comte,
Di masc, di bregand, di guerrié…
Bèn mai vous n’en degrunarié
Sènso escupi de poulit conte !
La grand fielo o fai lou debas
Enterin que la cato,
Qu’a lis uei round coumo d’agato,
Elo pantaio en pas.

L’ivèr, quand sias à la campagno,
Que jalo en l’èr, que nèvo o plòu,
Que lou vènt bramo à faire pòu,
La chaminèio tèn coumpagno.
Lo fue alor es de sesoun :
Gaio e vivo la flamo
Es de l’oustau la vido e l’amo
Couchant la languisoun.

Eh ! vivo dounc la chaminèio !
En maubre, en pèiro, m’es egau !
La chaminèio que fai gau
I pàuri vièi, à la ninèio !
Moun grand, de conte aro n’i a proun :
Soun cuecho li castagno !
Pichots enfant de la mountagno,
An, daut ! fasès lou round !

13 de nouvèmbre de 1898

quand fazio tant freid
que uèi 5 de mai de 2010

.