lundi 26 janvier 2015

F. Mistral : La rèsso - LEGÈNDO PROUVENÇALO




La rèsso 

LEGÈNDO PROUVENÇALO 




Dóu tèms de Sant-Jóusè, la rèsso èro panca couneigudo. Li fustié, à soun usage, n’avien que la destrau, lou coutèu e l’escaupre. 

Un jour que Sant-Jóusè èro sourti de sa boutigo, lou diable, qu’èro pèr orto, intrè pèr tafura e foutimateja. 
E ’m’acò, lou leidas vai vèire dous coutèu que lou paure Sant-Jóusè se n’en servié pèr alisca lou bos que fustejavo. 
Lou sacre maufatan arrapo li coutèu, e ’m’ acò pin! pòu! li pico lamo contro lamo e lis embrèco tout-de-long. 
Quand aguè fa aquéu bèu travai d’escoundeguè darrié la porto, e esperè lou vièi fustié pèr s’escacalassa e se trufa de sa coulèro quand tournarié dins sa boutigo. 

Sant-Jóusè rintro, e, quand vèi si coutèu breca d’aquelo maniero: 
- Quau diable, m’a fa ’cò? dis... E pièi: 
- Santo de Diéu, dis, tè! uno bono idèio... 
Aganta alor un di coutèu, l’entravèsso à-n-un tros de bos, e, cri, e cra! e zingue! e zangue! 
la rèsso èro enventado! 

Lou sant ome de Diéu rendeguè gràci au Segnour; e lou traite Banaru, nè coume un panié trauca, s’esbignè dins l’infèr emé la co entre li cambo. 


Armana prouvençau 1878 


*+*+*




Aucun commentaire: