S A Peyre : M'ENSIGNES DE CAUSO SECRÈTO...

.

M'ENSIGNES DE CAUSO SECRÈTO...

M'ensignes de causo secrèto,
Vièio pamens mai que lis aubre;
Ame ta modo de li saupre,
Tant famihiero e tant escrèto.

Un jour m'as presso pèr la man
E t'ai segui dins li draiòu;
M'as menado, liuen de la pòu,
Mounte l'on arrivo en amant.

Desvestido de la vergougno
Siéu mai nuso davans ta caro
Que la clarour que rèn mascaro
E qu'uno gau que jamai fougno.

Me parlon ta bouco, ti det,
Tis iue, toun cors tendu vers iéu;
E siéu un aubre de l'estiéu
Qu'encastelles dins toun poudé.

Me dises, 'mé ta voues amigo,
La fatorgo d'aquel aucèu
Qu'à-n-éu soulet tèn tout lou cèu
E que se nourris d'uno figo.



E m'as fa vèire l'alabreno
Que dins la flamo se repais,
E lou fèni que n'en renais,
E lou fiò que jamai s'abeno.

M'as fa vèire l'ande dis aigo
Que vènon di trau escoundu
E la bouco i'a respoundu
Pèr que la sèt devèngue paiso.

E la fatorgo de l'anèu
Que d'ùni tant cercon de-bado,
Quau dins lou fiò, quau dins la nèu;
Pèr tu la cerco es acabado.

.