Clovis HUGUES : La Prouvènço

.





.



Paris, 24 de mai 1886

La Prouvènço



Nosto Prouvènço se souleio
Dins lou vounvouna dis abèio
Que balançon l’eissame i sause pendoulous;
A li grands avé dins si cledo;
E si man aliscon la sedo
Di coucoun rous.


Quand lèvo la tèsto, e que largo
Si biòu ferous dins la Camargo,
Lou clar dóu Vacarés, pèr miraia li biòu,
Se desplego i rai dis estello,
Emé la gràci clarinello
D’un escut nòu.


Lou cèu tout flamejant poutouno
Lou front reiau de si chatouno,
Tant poulideto emé si ruban espingla,
Tant bello, emé si car daurado,
Qu’an l’èr d’èstre lou vòu di fado
Dintre li blad.


Fai, nosto Prouvènço tant siavo,
Giscla lou claret dins li cavo,
Pèr-ço-que sus si colo, ounte tout reverdis
Dins uno souleto journado,
I’a sèmpre quauco souleiado
Que s’espandis.




A, nosto Prouvènço tant forto,
De toumbèu pèr couta si porto
Quand la tempèsto boufo au travès de la nèu.
Podon brama li flèu gimerre!
I’a de mort tout vesti de ferre
Dins li toumbèu!


A, nosto Prouvènco tant douço,
L’amourié cantarèu, que pousso
Dins la terro peirouso, au brut di vènt marin;
E pièi, a peréu, la Prouvènço,
Pèr faire dansa la jouvènço,
Li tambourin!


Ei pèr acò, Prouvènço amado,
Qu’anan pèr tóuti li countrado
En cantant ta cansoun que brusis dins l’èr clar!
L’avèn gardado dins l’auriho,
Coume counsèrvon li couquiho
Un brut de mar.


E la diren, la cansouneto,
L’aubado fresco e risouleto,
Tant qu’en estènt francés restaren prouvençau!
Tant que la famiho pacano
Ausira boufa dins Maiano
L’autre Mistrau!


La cantaren sènso coulèro
Dins la chavano e dins la guerro,
Coume se sèmpre mai la santo pas vivié,
Pèrço-que, quand la pas nous manco,
Nàutri poudèn coupa de branco
Is óulivié!

.