jeudi 26 novembre 2015

Lou Gangui : L'AY MOUAR DE LA FAM






L'AY MOUAR DE LA FAM 


UN gros jooubias, en paou coouvasso, 
Doou villagi de Cucuroun, 
N'aviet qu'un aï per coumpagnoun, 
Que li gagnavo la vidasso. 
Sié per tira de faïs 
Vo ben per faïre de varaïs, 
Perdiet jamaï sa journado. 
Quand tant d'aoutre l'avien voulado; 
Lou paoure aï manquan d'aren 
N'aviet que lou bridoun per mettre souto dent; 
A men qu'en fen camin, coumo per fes arribo, 
Coustegesse lou long de quouquo boueno ribo. 
Lou paoure n'ero pas groumand. 
Em'un pessu de païlho 
Eou fasiet sa ripaïlho 
Coumo s'ero esta de faisan. 
Et moougr'aco fasiet caremo, 
Car sabes Girome-Batèmo 
Ero un ladre que pas souve
Per soun aï despendiet d'argent. 
Et se per fes la cavo l'arribavo, 
Tout un jour renouriavo 
Qu'un aze mangeo troou; 
Que mangeo ben maï que noun voou. 

Un jour un de seis cambarados, 
Qu'entendiet seis jeremiados 
Li dich as p'anca proun brama? 
Toun aze à plus mangear dourries accoustuma. 
Foou assagear la cavo. 
Faï coumo Tounin-Lafavo, 
Soun aï mangeo pas plus; 
Et per lou demamar aguet leou trouva l'us. 
Si passet pa'uno semanado, 
La besti s'ero accoustumado. 
D'abord maïgrisset en paou. 
Maï li fes ges de maou. 
A l'houro d'hui es grasso à fendre 
Et se vouliet la pourriet vendre 
Ooutant qu'un beou chivaou. 
Un aze que couesto tant paou 
Es la fortuno d'un paoure homme. 
— Se va sabieou, diguet Girome, 
Assagearieou lou coou. 

— Quesque risques, dich Tounin, de qu'as poou? 
A toun aï levo la pitanço, 
Et cade jour sarro li ben la panço: 
Lou veiras paou-à-paou demenir, 
Puis gros et gras lou veiras revenir 
Senso que sa grupi de ren siegue garnido. 
Dedins huech jours toun affaïre es finido; 
N'oouras plus de soucis. — Et tout en va disen, 
Per pas rire eis esclats, s'estouffavo entre dent. 

Batèmo l'habeta buguet à la cougourdo 
L'avarici faguet qu'avalet la balourdo, 
Et drech doou lendeman supprimet la ratien 
De l'aï; se l'avias vis v'oouriet fach coumpassien. 
Car tout lou jour trafiquait de plus bello 
Senso broutar uno cardello. 
Oou bout de quatre jours siguet tant maou 
D'aqueou traffi que semblavo un fanaou; 
Eme peino caminavo, 
Persi regir leis murailho sarquavo, 
Et Girome tout countent 
Se disiet: — Aco vaï ben, 
Se tent encaro un pareou de journado 
Seraï huroux, moun affaïre es gaïgnado.

Maï lou paoure aï lou lendeman 
Dien qu'aviet plus ni souffle ni balan: 
Avant lou jour aviet vira l'esquino. 
Soun mestre desoula l'aduguet de farino, 
De pailho, de rasse, manquo meme de fen, 
Maï tout aco li servisse de ren.

L'avarici, va vias, voou ren per counsilhiero, 
Es per troou la sarrar, que v'escapo l'anguiero.


Aucun commentaire: