JÓUSÈ D'ARBAUD - L'ABÉURAGE

.

L'ABÉURAGE

Arle es eila. Desempièi l'aubo se camino.
Au matin, li gardian trihavon dins li claus,
An parti tout-bèu-just se vesien li tau,
Aro, lou fiò de Diéu grasiho lis esquino.

Pamens, pèr abéura, que lou soulèu es aut,
Lis ome an aplanta de-long de la roubino,
Li biòu primas taston la ribo d'erbo fino
E lou doumtaire boufo emé d'aigo au peitrau.

Mai lou baile, que saup mounte dèu pausa viage,
Deviro soun chivau planta dins l'abéurage,
La fuieto à la man, se tiro sus lou dur.

E sènso davala, la tèsto revessado,
Dintre si det fasènt giscla la regalado,
Pèr se leva la set chimo un cop de vin pur.

JÓUSÈ D'ARBAUD.
(Di Cant palustre, en preparacioun)

.