CHAPITRE III
La tentacioun e la casudo.
1. Mai lou serpènt èro lou plus fin de tóuti li bestiàri qu’avié fa lou Segne Diéu. E diguè à la femo: “Coume vai que Diéu vous a óusserva de noun manja de tout aubre dóu paradis ?”’
2. La femo ié respoundeguè: “De la frucho dis aubre que soun dins lou paradis, n’en manjan.
3. Mai d’aquelo de l’aubre qu’es au mitan dóu paradis. Diéu nous a recoumanda que n’en mangessian gens e que la touquessian pas, se voulian pas mouri.”
4. Mai lou serpènt diguè à la femo: “Riscas pas de mouri de mort,
5. Car Diéu saup proun que, quouro que n’en mangés, vòstis iue se durbiran; e sarés coume de diéu, sachènt lou bèn e lou mau.”
6. La femo veguè dounc que l’aubre avié de fru bon pèr manja, e poulit à l’iue, e que fasié gau: e culiguè dóu fru, e lou mangè; e n’en dounè à soun ome, que n’en mangè.
7. E fuguèron dubert sis iue de tóuti dous: e coume couneiguèron qu’èron nus, courdurèron de fueio de figuiero e se faguèron de centuro.
8. E coume ausiguèron la voues dóu Segne Diéu qu’après miejour, quand l’auro boufo, èro pèr orto, Adam e sa mouié, pèr se leva de davans Diéu, s’escoundeguèron au mitan de l’aubriho dóu jardin.
9. E lou Segne Diéu sounè Adam, e ié diguè: “Ounte siés ? ”
10. Aquest faguè: “Ai ausi vosto voues dins lou paradis, e ai agu crento qu’ère nus, e me siéu escoundu.”
11. Diéu ié diguè: “Mai quau t’a fa counèisse qu’ères nus, franc que d’aquelo frucho, que t’aviéu defendudo, agues manja ?”
12. E Adam diguè: “La femo, que m’avès dounado pèr coumpagno, m’a douna de la frucho, e ai manja.”
13. E lou Segne Diéu venguè à la femo: “Perqu’ as fa ‘cò,-Elo respoundeguè: “Lou serpènt m’a enganado, e ai manja.”
14. E diguè lou Segne Diéu au serpatas: “Pèr-ç o-qu’as fa ‘cò, maudi siegues entre touti li bestiàri e animau de la terro! Te rebalaras sus toun piés, e manjaras la terro tóuti li jour de ta vido.
15. Metrai d’enemista entre tu e la femo, entre ta raço e la siéu raço: elo t’escrachara la tèsto, e cercaras tu-meme de la pougne au taloun.”
16. Diguè peréu à la femo: “Iéu multiplicarai ti magagno e ti jassino; enfantaras de fiéu dins la doulour, e souto lou poudé de toun ome saras, e éu te douminara.”
17. Pièi diguè à-n-Adam: “Pèr-ço-qu’ as escouta la voues de ta mouié e qu’ as manja de la frucho, que t’aviéu defendu de n’en manja, es maudicho la terro dins toun obro; à forço de travai n’en tiraras toun viéure, tóuti li jour de ta vido.
18. Te jitara d’espino emé de cauco-trepo, e manjaras l’erbo dóu champ.
*+*+*
Aucun commentaire:
Enregistrer un commentaire