lundi 12 mai 2014

BATISTO ARTOU : Uno Dindo maou digerido



" Les collines d'Allauch" 1862 - Paul-Camille Guigou                         
Musée des Beaux Arts - Marseille

*+*+*

Uno Dindo maou digerido 



Nouestei leitour duvon si souveni que darrieramen souto lou titre La Dindo de Moussu lou Cura, l'aven counta uno istòri arribado, la veiho de Nouvé, à n-uno marchando de galino doou marca dei Capouchino. 
En douei mot anan li rapela la cavo. 
Uno boueno voio, doou noum de Sicolo, si fent passa per lou bedot dei Grand'Carme, s'èro aproucha de la marchando que l'avié souena e l'avié croumpa uno dindo censa per moussu lou cura. Pacho èro estado facho per quienge franc. Uno porteiris, Catarino èro estado cargado per la marchando de porta la dindo à moussu lou cura que duvié li coumta lei quienge franc, counvengu. 

Sicolo èro parti emé la porteiris e un coou arriba davant la pouarto de l'agleiso, avié di à Catarino: Espera-mi un moumen que vaou preveni moussu lou cura qu'ai la dindo. 
Aquestou èro ana atrouva moussu lou Cura a la sacrestié e l'avié fa: Vous mèni uno frumo que, pecaire, es dins la pu grando misèri. Ooujo pa rintra, qu'a crento. mai ven vous trouva per que li dounessias lei mouien de croumpa un pareou de soulié à soun pichoun que es quasimen descaou. 
Moussu lou Cura avié prega Sicolo de li manda la frumo. Aquestou èro ana retrouva la porteiris, s'èro fa douna la dindo e l'avié di: Anas à la sacrestié e dirès à moussu lou Cura: Sieou la frumo en questien. E vous dounara lei quienge franc. 
Vous diren pa tout ço que si passé entre la porteiris, moussu lou cura e la marchando de galino, que serie troou long. Mai anan v'aprène co de moussu lou coumissari mounté Sicolo, recounoueissu, quaouquoi jou aprè, dins la carrièro, per la porteiris, es esta manda per la marchando de galino. 
Moussu lou cura e la porteiris sount esta apela coumo temouein. 

Catarino. — Ieou, vè, moussu lou coumissari, senso mi douta de ren, li remèti la dindo, intri dins l'agleiso e vaou à la sacrestié per mi faire douna lei quienge franc aou capelan. Moussu lou cura èro en trin de si passa lou surpelis. 
Aprè de l'agué douna lou bounjou, li foou: Sieou la frumo en questien que... Avieou panca acaba que moussu lou cura mi fa: chut! chut! asseta-vous, que sieou pressa, parlaren d'aco toutaro. Espera-mi. E vaquito que mi quiho per ana counfessa uno devoto. 
Parei que la devoto l'avié loung temp que avié pa fa la bugado de sei peca, car esperèri quasimen uno grosso ouro. Sabès, mourbinavi de manja ensin d'argent. Anfin moussu lou cura arribo e mi dis: escusa-mi, santo frumo, de vous avè tant fa espera. Aro sieou à vous. 
Alor sias la frumo en questien? Vouei, que li faou. Ebé! coumo despuei de matin, foou que douna, tenè, prenès aco, en esperant. E moussu lou cura mi mete tres franc e mièjo, tout en soou enca, dins la man. Li dieou: mai vous troumpas, moussu lou cura, es quienge franc que mi faou. Coumo l'anas? mi respouende. Quienge franc! Vous cresès alor que agui la bousso de moussu Rochifre?
Que aguès vo noum la bousso de moussu Rochifre, li rebèqui, aco m'arremarco pa. Es quienge franc que mi foou e souarti pa d'eici que noun mi leis aguès douna. Sias uno insoulento, mi fagué e bord que parlas ensin, aourès ren. Poudes v'en ana. 
Coumo pensas, courrèri pourta la cavo touto caoudo à madamo. 

Lou Coumissari. — E que fagué alor madamo? 

Catarino. — Si fagué garda sa boutigo per uno vesino... 

La Marchando. — Vouei, moussu lou coumissari, mi faguèri garda ma boutigo e anèri co de moussu lou cura mounté tout s'espliqué. Eri estado vitimo d'un marrias. 

Lou Capelan. — E, diguèri à la porteiris: Vous que barrulas tout lou franc doou jou per carrièro, se trouvas aqueou moussu, prevenes la marchando de galino per que pousque si faire paga. 

La Porteiris. — Aro que tout es esplica, vous demandi predoun, moussu lou cura, d'estre estado tant insoulento à voueste egard. Mai que voulès? Venieou per vous demanda quienge franc e cresias mi tapa lou cuou emé tres franc e mièjo. 

Lou Capelan. — Ieou cresieou, coumo va m'avié di moussu que venias mi demanda quaouca-ren per croumpa de soulié à voueste pichoun e en vous dounant tres franc e mièjo, mi figuravi foueso faire per que, despuei la veiho, fasieou que douna. 

Lou Coumissari. — Anfin tout s'esplico. 

La Marchando. — Mai qu mi dounara mei bei quienge franc? 

La Porteiris. — E ieou que mi pagara de ma pèno? 

Lou Coumissari (à Sicolo). — Recounoueissès lei fet que vous sount reproucha? Qu'avès à dire per vouesto defenso? 

Sicolo. — Ai agu tort, mai que voulès, moussu lou coumissari, avian pa lou pié à l'oustaou e ma frumo avié envèjo de manja la dindo per Nouvé e alor... 

Lou Coumissari. — Foulié pa escouta vouesto frumo! 

Sicolo. — Avès proun resoun, mai coumo èro grosso!... 

Lou Coumissari. — Es pa uno resoun per faire peta uno dindo à madamo e per lor vous prevèni que se, dins iué jou aou pu tard, madamo ven pa mi dire que l'avès douna sei quienge franc, vous garci entre lei man doou proucurour de la Republico!... 


*+*+*+*+*


Aucun commentaire: