ODO AU TRAVAI!
Eici se fegoundo l'ermas;
Di Vertu dóu Travai eici se fai la crido:
Eici se fai obro de Pas,
Eici se fai obro de Vido.
Dins lou neblas mau-san di baisso palunenco,
Li sourni niue sènso estelan,
Vergougno e danacioun de la raço oumenenco,
Lou pople di mesquin, cabestra, tremoulant,
Trasié si long plagnun en cridadisso unenco;
Ecò pietadous d'àutri plang!
Li siècle de soufrènço e de desesperanço,
Sinistre e fre se seguissien...
Lis ome agroumeli souto la maluranço,
Coume disié quauqu'un parlant sènso ahiranço,
— Neissien..., patissien..., mourissien.
A ras de sòu, clinant lou cap, plegant l'esquino
Sènso espèr e sènso Ideau,
Demouravon tanca dins soun escuresino...
... E pamens se sentien de s'auboura plus n-aut;
Sentien coume un besoun d'escarlimpa li cimo
Sentien sa crento d'èstre esclau.
De mounte ié venguè l'uiaussado preclaro
Qu'iluminè lou garagai?
E ié faguè sembla la vido mens amaro
E mens penible lou Travai?
Miracle di matin coungreiaire de vido!
Miracle dóu vènt qu'assanis!
Miracle di cansoun que s'escapon di nis!
Miracle escrèt de la naturo atravalido!
Miracle sènso fin de tout ço qu'espeli
Ah! lou Travai, tengu, pèr uno esclavitudo
Mudant en pantai d'ambicioun:
Sourgènt de Fe gisclant après chasco batudo;
Radèu pèr s'assousta dis umàni passioun;
Espèr fa pèr gari de touto lassitudo!
Grand signe de liberacioun!
Noublesso dóu mestié qu'aubouro la counsciènci!
Glòri dóu fouit, de la varlopo, dóu burin.
Dóu coumpas, dóu martèu dis Art e di Sciènci.
Coumpagnoun dóu taiant! païsan o marin;
Artisan, mèstre d'obro... e mèstre de sapiènci.
Salude li man rufo e li front grèu e clin.
Salude la lucho sèns fin,
L'ome mestrejant la matèri,
Lou saberu cavant li fin founs dóu mistèri...
L'ome que se virant dóu coustat dóu matin,
S'aproumet chasque jour d'espandi soun empèri.
Salude la raço endrudido
De voio e de vido enebrido
Que crido sa fe dins lou Bèu!
Prenènt pèr toco e pèr simbèu
Tout ço qu'enauro e fai flourido!
Flourido d'espèr flourimand!
Flouresoun de pantai uman,
Que creisson dins uno espandido
D'amour..., de perfum..., d'enlusido,
La cresènço d'un lendeman
Qu'a mai de clarta nous counvido.
A brand, sus l'Aveni, se duerbon li pourtau.
L'Epoco ount lou Travai marco sa prepountènci,
Pòu escriéure sus soun lindau:
— Eici se fargon li counsciènci.
Or lou Tèmple es basti ounte lou mestierau
Poudra carga d'ourguei pèr soun obro coumplido
E pièi marca sus lou frountau:
“ Eici se fai obro de Vido ”.
Eici se fai obro de Pas;
Eici s'ensigno la sapiènci;
Eici s'esfaton lis ermas
Di routino e de l'ignourènci;
De tout esfors uman fegoundant li campas,
Di vertu dóu Travai eici fasènt la crido:
Eici se fai obro de Pas,
Eici se fai obro de Vido.
20 setèmbre 1936
Aucun commentaire:
Enregistrer un commentaire