vendredi 18 avril 2014

P. Bigot : LA CIGALO E LA FOURNIGO - (Fablo imitado de La Fontaine)







LA CIGALO E LA FOURNIGO 


(Fablo imitado de La Fontaine) 



I’a moun cousin Tiblo-Guèto, 
Savès? lou que rèsto au Claus, 
L’autre sèr, venguè’à l’oustau: 
Es pèr aqui ‘n pau pouèto... 
S’assetè’au cantoun dóu fiò. 
Pèr nous esclargi la visto, 
Moustejavian quàuqui cop, 
Ma fenno endourmié soun misto, 
Iéu fumavo moun brulot. 
La vihado èro agradablo, 
Car nous moucavian souvènt... 
Fau que te conte uno fablo, 
Ço dis moun cousin. Tant bèn, 
Mai que dure pas long-tèms! 
Ma fenno me regardavo 
Emé d’iuel mita-barra, 
Badaiavo e roundinavo: 
-Es tard, fau s’ana coucha!. 
Après aguedre toussi, 
Escoula soun got, ‘scupi, 
Freta si bouco, - sèns rire 
Countè ço que vous vau dire: 

La Cigalo, au sourèl viéu, 
Avié canta tout l’estiéu, 
Mai seguè bèn badinado 
Quand venguèron li jalado: 
Ié restavo pas pu rèn 
Pèr metre souto sa dènt, 
Vai trouva dins sa cassino 
La Fournigo, sa vesino, 
En ié disènt: -Baio-me, 
Pechaire! quàuqui croustet, 
Au bèu tèms vendrai te rèndre 
Toun pan du pèr de pan tèndre. 
Prèsto-me quicoumet, vai, 
Bèn segu que t’hou rendrai! - 
La Fournigo es pesco-mouno, 
Dono pas lou lard i cat. 
Quand l’autre agué proun parla, 
La toueso, e ié dis: -Capouno! 
De-que fasiès dins l’estiéu, 
Assetado sus toun quiéu? - 
A si iuel mandant soun alo, 
-Euh! ié respond la Cigalo, 
Niuech e jour, d’amount, d’aval, 
Parlant pèr respèt, cantave... - 
-Cantaves, iéu travaiave, 
Eh bèn! iuei fai d’entrechal! -

-Save pas legi, mai crese 
Que ço que vous ai counta 
Es pas jamai arriva... 
Que lou diable me degrese 
Se jamai bèstio a parla! 
Mai tout acò nous fai vèire 
Que i’a toujour de savant 
Que voudrien nous faire crèire 
Qu’un poêle es uno sartan, 
E que ço qu’es negre es blanc.

Tant-i’-a que Tiblo-Guèto, 
Qu’èro deja dre s’assèto.
outrau! nous fan la mouralo, 
Nous dison que la Cigalo 

Déu pas canta dins l’estiéu... 
-Sacrebiéu! 
Digas-me ço que pot faire? 
Gachas, me donon la maire 
Quand lis entènde parla, 
En disènt: -Fau travaia, 
Lou traval sourtis d’afaire. 
Oi, mai rèston sèns rèn faire... 
Bando de rascas, sufi 
Que chimarron de papi, 
Creson de faire marmando! 
Iéu, ma sciènci es pas grando, 
Mai ma fe! n’en save proun. 
Rise en vesènt de coudoun 
Que se secon li poumoun 
Pèr saupre de-que?... Lou noum 
Dóu maçoun 
Que bastiguè lis Areno!... 
Gachas, en fèt de savant, 
Parlas-me di rachalan. 
Nàutri, petard de sort! escrivèn sus la terro, 
Emé nòsti bechard, de famous caratèro. 
Fasen la grosso, es vrai, mai nosto plumo, au mens, 
Dono de pan pèr l’ome, e pèr l’ase de bren. 
Crese qu’es pas besoun d’aguedre fa si classo 
Pèr faire uno óulivedo e pèr manja sa biasso. 
Travaien, faguen rèn, chimen quàuqui bouioun, 
E pièi, vòsti sabènt, soun... me taise, n’i’a proun. 

- - -

Aucun commentaire: