Sèrgi G. - Plaja de Cetta
- 2015 - copyright
LA PLAJO
A ma pichote fiho Antonia,
I’an de sa 1re Coumunioun.
Balanço-te sus l’aigo bluio
Barco qu’adus lou vènt d’en bas !
A toun entour sauton li gruio;
Mai di mountiho de sablas
Vesèn gounfla dos làrgi manto,
Que fan velo vers lou desert
Mounte esperan li gràndi santo
Sus la plajo, li bras dubert.
Es sus lou cresten dis oundado,
Entre la mar e lou cèu blu
Que s’espasson nòsti pensado,
Que velèjon nòsti salut,
E quand lis erso caressanto
Brèsson noste pantai dins l’èr
Entre-vesèn li gràndi santo
Qu’eici ’speran à bras dubert.
Sus lis estang e l’aigo amaro
Voulastrejas, vòu de gablan
Aguès pas pòu dóu fum di garo,
Restas lis ami di gardian;
Sus nosto glèiso roussejanto
Passejas-vous l’estiéu, l’ivèr;
Sias toujour li pijoun di santo
Qu’eici ’spèran à bras dubert.
Flourissès, clot de tamarisso,
Tresanas, sagno di palun,
Roussignòu, d’uno cantadisso
Amourtissès li revoulun
Dóu mistrau que seco li planto
E rènd mourtinous ço qu’es verd,
Qu’en mar rebute pas li santo
Qu’eici ’speran à bras dubert.
E tus, alenado divino,
Que fas greia li tradicioun
Dóu Crist que dins la Palestino
Samenè si benedicioun,
Fai resta toujour miraclanto
La plajo ounte li capoun-fèr
Roudèjon pivelant li santo
Qu’eici ’speran à bras dubert.
Aperalin dins lis oundado
Un lume briho ! es Faraman:
Que s’en tire liuen la barcado
En quau venèn douna la man.
Amaiso-te, mar arrouganto
Car toun escumo eici se perd.
Arribon nòsti bèlli santo
Qu’esperavian à bras dubert.
Se s’ennèblo nosto planeto,
Urousamen qu’eici lusis
Lou dous trelus di candeleto
Qu’escandihon la fe dóu Crist.
Que dins lis engano brulanto,
La vièio danse emé li serp:
Vers la Crous e li gràndi santo
Auren toujour li bras dubert.
*+*+*
Aucun commentaire:
Enregistrer un commentaire