vendredi 10 avril 2015

TEODOR AUBANEL : LA MIÓUGRANO ENTRE-DUBERTO - 2 extraits










L'ENTRELUSIDO 





A WILLIAM C. B. WYSE 
DE WATERFORD (IRLANDO) 



Ami, la pouësio es coume lou soulèu: 
Trelusis sus lou mounde, e l'escaufo, e fai viéure; 
Dins tóuti li païs, tóuti podon lou béure, 
Aquéu soulèu di jouine, e di fort e di bèu. 

Urous quau ié saup courre, urous quau lou saup vèire! 
Trelusis pas toujour, tambèn a soun tremount. 
Aquelo plueio d'or, quand toumbo d'eilamount, 
Coume à-n-un vin de Diéu fau ié pourgi soun vèire. 




+*+*+*+






LOU MES DE MAI 



A M. SAINT-RENÉ TAILLANDIER


Galant mes de Mai, 
Tant fres e tant gai, 
Vènes, vènes mai, 
E tout se reviho; 
Èi jour bon matin, 
E dins l'aubespin 
I'a milo refrin 
Qu'encanton l'auriho. 

E lis amourous 
Atrovon bèn dous  
D'èstre dous à dous, 
A la vesperado;  
Car, pèr uno amour  
Franco de coumbour, 
Vau mai l'escabour  
Que la matinado. 

Jouvènto e jouvènt 
Caminon ensèn: 
Rison de pas rèn, 
Sachènt pas que dire; 
Rison se 'n tavan 
Ié passo davan, 
E coume d'enfant 
Rison de soun rire. 

Parlon pas d'amour. 
Parlon d'uno flour, 
O de la coulour 
Dóu nivo que passo, 
D'un perdigaloun, 
O d'un mouissaloun, 
O d'un auceloun 
Que ie fai la casso. 

E de tout ansin 
Parlon pèr camin: 
Se quauque gros chin 
Japo e se destaco; 
S'an ausi sibla 
Lou pastre qu'eila, 
De-long dóu valat, 
Abéuro si vaco. 

Se lou roussignòu 
Que couvo sis iòu 
S'amato de pòu 
Dins la bouissounado... 
Chut! pèr escouta 
Soun poulit canta, 
Se soun arresta 
Davans la nisado. 

E, de-fes que i'a, 
Pèr trop babiha, 
Zino a resquiha; 
Mai lou calignaire, 
Lèste coume un cat, 
Laisso pas brounca 
Zino, qu'a manca 
D'ana ’u sòu, pecaire! 

Se trovon pouli: 
Rèn qu'acò-d'aqui 
Gardo de langui. 
Zino èro à la voto; 
Éu prenguè sa man, 
Pièi en tremoulant 
Ie diguè tout plan: — 
Ma bello mignoto! 

Vaqui d'ounte vèn 
Que jouvo e jouvènt 
Se parlon souvènt, 
E calignon foço; 
Se calignaran 
Belèu bèn quatre an, 
Mai s'embrassaran 
Bèn avans la noço. 

Tambèn se, d'asard, 
Quauque palamard, 
Ié crido: — Tant tard, 
Barrulas encaro? — 
Tè! de-qu'èi que vòu? 
Respondon, qu'a pòu?...  
Sabèn li draiòu 
E la luno es claro. 


*+*+*+*



Aucun commentaire: