Frédéric Mistral : 3 visions poètiques sur Pâques ou Pasco :
E lou paure pople èro triste
Car vesié bèn qu’èro soun Criste,
Aquéu que de la toumbo aussant lou cubrecèu,
A si coumpagno à si cresèire,
Èro tourna se faire vèire,
E pièi leissant li clau à Pèire,
S’èro coumo un eigloun enaura dins lou cèu. (= coumo un aglou)
Ah ! lou plagnien dins la Judèio,
Lou bèu fustié de Galilèio ;
Lou fustié di péu blound qu’amansissié li cor
Emé lou mèu di parabolo,
E qu’à bèl èime sus li colo
Li nourrissié ’mé de candolo,
E toucavo si ladre e revenié si mort.
0+0+0
Nèu dóu Liban, nèu eternalo
Ounte l’idèio divinalo
S’èro dicho toustèms de traire soun belu,
Nèu cando e blèujo, nèu blanqueto
Qu’entre senti la belugueto
Iluminè d’amour la terro e lou cèu blu,
Nèu mai courouso que lis ièli
Que l’ange, nous dis l’Evangèli,
De la part dóu Segnour t’aduguè lou salut !
Car vesié bèn qu’èro soun Criste,
Aquéu que de la toumbo aussant lou cubrecèu,
A si coumpagno à si cresèire,
Èro tourna se faire vèire,
E pièi leissant li clau à Pèire,
S’èro coumo un eigloun enaura dins lou cèu. (= coumo un aglou)
Ah ! lou plagnien dins la Judèio,
Lou bèu fustié de Galilèio ;
Lou fustié di péu blound qu’amansissié li cor
Emé lou mèu di parabolo,
E qu’à bèl èime sus li colo
Li nourrissié ’mé de candolo,
E toucavo si ladre e revenié si mort.
0+0+0
Nèu dóu Liban, nèu eternalo
Ounte l’idèio divinalo
S’èro dicho toustèms de traire soun belu,
Nèu cando e blèujo, nèu blanqueto
Qu’entre senti la belugueto
Iluminè d’amour la terro e lou cèu blu,
Nèu mai courouso que lis ièli
Que l’ange, nous dis l’Evangèli,
De la part dóu Segnour t’aduguè lou salut !
0+0+0
Mai li doutour, li rèi, li prèire,
Touto la chourmo di vendèire
Que de soun Tèmple sant lou Mèstre avié cassa :
Quau poudra teni la pauriho,
Se murmurèron à l’auriho,
Se dins Sïoun e Samarìo,
Lou lume de la Crous n’ei pas lèu amoussa ?
Alor li ràbi s’encagnèron
E li martire temounièron ;
Alor l’un, coume Estève, èro aqueira tout viéu, (= èro acairat)
Jaque espiravo per l’espaso,
D’autre, engrana souto uno graso ;
Mai sout lou ferre o dins la braso,
Tout cridavo en mourènt : O, Jèsu’s Fiéu de Diéu.
Touto la chourmo di vendèire
Que de soun Tèmple sant lou Mèstre avié cassa :
Quau poudra teni la pauriho,
Se murmurèron à l’auriho,
Se dins Sïoun e Samarìo,
Lou lume de la Crous n’ei pas lèu amoussa ?
Alor li ràbi s’encagnèron
E li martire temounièron ;
Alor l’un, coume Estève, èro aqueira tout viéu, (= èro acairat)
Jaque espiravo per l’espaso,
D’autre, engrana souto uno graso ;
Mai sout lou ferre o dins la braso,
Tout cridavo en mourènt : O, Jèsu’s Fiéu de Diéu.
Une idée d'Alan Broc
.
.
Aucun commentaire:
Enregistrer un commentaire