J Tellier : LOU SERMOUN DE M. BASTIAN

LOU SERMOUN DE M. BASTIAN

Moussu Bastian de Sant-Bauzèli,
Qu'èra lou Prièu de Pelican,
Predicava sus l’Evangèli
Tant de Dimenches que n'a l'an.
Or un bèu jour que se pressava
Bessai la lenga ie fourquèt,
Diguèt pas pla se que pensava,
Mès se reprene, s'en gardèt.
Era questièu dau grand miracle:
— La Moultiplicaciù das pans.
Gaitas soudis quant espetacle
Jesus oufris à sous enfans.
Dins un èrmas plen de cala

Ounte ploviò cada cent ans,
Cinq persounas assadouladas
Eme sèt mila pichots pans!!!
Acò passèt, après la messa,
Un penitent noumat Rigaud
Que n'aviò pas la lenga espessa,
Ie dis: — Moussu acòs egau!
Ie vese pas un grand oustacle
Cinq persounas! Sèt mila pans!!!
Ieu l'auriò fach aquel miracle
Mai sans ie metre las dos mans!
Moussu Bastian, acò s'esplica,
Suspres un pauc d'aquel caquet,
Diguèt pas res per sa replica
E s'en anèt un pauc mouquet.
Mes l'an d'après, mème Dimenche
Se souvenguent de la questiù
Pensèt à prene soun revenche.
Hou diguèt tout couma se dièu:
— Fraires! La plana èra coumoula
Sèt mila au mens, grand ou nanets
Jesus nourris aquela foula
Pas qu'eme cinq pichots panets!!!
Aqueste cop i ajèt l'oustacle.
Oufice dit, vai à Rigaud:
Ioi l'auriòs fach aquel miracle?
Anen, se vos, respond un pauc!
— Per faire acò, causa facila,
Mai Nostre-Segne a pas fourçat,
N'en pousiò be nourri sèt mila
Am las rèstas de l'an passat.

*+*+*